Ymir
Ymir
Ymir Starszy (Imir) – w mitologii nordyckiej pierwsza żywa istota, praolbrzym, który wyłonił się z ciepłej wody w otchłani Ginnungagap. Stało się to w morzu deszczu i stopniałego śniegu, powstałego za sprawą lodu krainy Niflheim na północy oraz ognia krainy Muspelheim na południu. Ymir dał życie pierwszym ludziom-gigantom oraz lodowym olbrzymom. Olbrzymem opiekowała się krowa Audhumla, która liżąc lodową skałę przywołała do życia Búriego (Zrodzony). Jego prawnukowie: Odyn, Wili i We zabili Ymira i stworzyli z jego ciała Midgard (Śródziemie). Z mięsa powstała ziemia, z kości – góry, z zębów i szczęk – kamienie i skały, z czaszki zaś – sklepienie nieba. Brwi Ymira posłużyły za wał chroniący Śródziemie przed atakami innych olbrzymów.
Imieniem tego giganta nazwano odkryty w 2000 roku jeden z księżyców Saturna, Imir. Wcześniej nosił tymczasowe oznaczenie S/2000 S 1.
Na jego cześć nazwano Grzbiet Ymir na północnym Atlantyku.
